پرسش شماره 68

-۱ با توجه به مفهوم کنترل طبق استاندارد حسابداری شماره ،۱۹ شخص کنترل کننده باید دارای منافع در واحد تجاری باشد و بتواند با اعمال توانائی راهبری خود در واحد تجاری بر این منافع اثر گذارد بنابراین منافع و توانائی راهبری وابسته به یکدیگرند و برای تصمیمگیری در خصوص وجود ،کنترل این دو باید توأمان مورد توجه قرار گیرد.
2- در مواردی که اختیار اداره و مدیریت یک واحد تجاری به واحد دیگری به عنوان وکیل واگذار می،شود این وکیل میبایستی به بهترین وجه در جهت منافع سهامدار عمل کند. بدین ترتیب وکیل باید توانایی تصمیم گیری واگذار شده به خود را اساساً در جهت منافع سهامدار بکار گیرد.
3- یک واحد تجاری را نمیتوان همزمان در کنترل مستقیم دو واحد متفاوت در نظر گرفت و صورتهای مالی آن را در صورتهای مالی هر دو ،واحد تلفیق .نمود کنترل اساساً در دست سهامدار است و با توکیل اداره و ،مدیریت کنترل منتقل نمیشود
با توجه به موارد فوق توکیل اختیار اداره و مدیریت واحد "ج" به واحد "ب" موجب نفی کنترل واحد "الف" بر واحد "ج" نمیشود و لذا واحد "ج" کماکان واحد فرعی الف محسوب می.شود