IFRS 6 اکتشاف و ارزیابی منابع معدنی

هدف
دامنه کاربرد
شناخت داراییهای اکتشاف و ارزیابی
معافیت موقت از بندهای ۱۱ و ۱۲ استاندارد بین المللی حسابداری ۸
اندازه گیری داراییهای اکتشاف و ارزیابی
اندازه گیری در زمان شناخت
عناصر بهای تمام شده داراییهای اکتشاف و ارزیابی
اندازه گیری پس از شناخت

تغییر در رویه حسابداری

ارائه

طبقه بندی دارایی های اکتشاف و ارزیابی
تجدید طبقه بندی داراییهای اکتشاف و ارزیابی
کاهش ارزش
شناخت و اندازه گیری
تعیین سطحی که داراییهای اکتشاف و ارزیابی در آن سطح بابت کاهش ارزش ارزیابی می‌شوند
افشا
تاریخ اجرا

شرایط گذار
پیوستها  

اکتشاف و ارزیابی منابع معدنی
هدف

1. هدف این استاندارد تعیین نحوه گزارشگری مالی برای اکتشاف و ارزیابی منابع معدنی است.
2. این استاندارد بطور خاص موارد زیر را الزامی می‌کند:
الف. بهبود نسبی در رویه های حسابداری موجود برای مخارج اکتشاف و ارزیابی
ب. واحدهای تجاری که داراییهای اکتشاف و ارزیابی را شناسایی میکنند کاهش ارزش این داراییها را طبق این استاندارد ارزیابی کنند و هر گونه کاهش ارزش را طبق استاندارد بین المللی حسابداری ۳۶ کاهش ارزش داراییها اندازه گیری نمایند.
پ. افشای مواردی که مبالغ ناشی از اکتشاف و ارزیابی منابع معدنی در صورتهای مالی واحد تجاری را مشخص کند و درباره آنها توضیح دهد و به استفاده کنندگان صورتهای مالی در درک مبلغ زمانبندی و اطمینان از جریانهای نقدی آتی هر یک از داراییهای اکتشاف و ارزیابی شناسایی شده کمک کند.

دامنه کاربرد

3. واحد تجاری باید این استاندارد را برای مخارج اکتشاف و ارزیابی تحمل شده بکار گیرد.

4. این استاندارد سایر جنبه های حسابداری مربوط به واحدهای تجاری فعال در اکتشاف و ارزیابی منابع معدنی را در برنمی گیرد.

5. واحد تجاری نباید این استاندارد را در موارد زیر بکار گیرد:
الف. مخارج واقع شده قبل از اکتشاف و ارزیابی منابع معدنی مانند مخارج واقع شده قبل از اینکه واحد تجاری حقوق قانونی اکتشاف در حوزه ای معین را به دست آورد.
ب. مخارج واقع شده پس از آنکه امکان سنجی فنی و موفقیت تجاری استخراج منابع معدنی، قابل اثبات گردید.

شناخت داراییهای اکتشاف و ارزیابی

معافیت موقت از بندهای ۱۱ و ۱۲ استاندارد بین المللی حسابداری ۸
6. در تعیین رویه های حسابداری واحد تجاری برای شناسایی داراییهای اکتشاف و ارزیابی باید بند ۱۰ استاندارد بین المللی حسابداری ۸ رویه های حسابداری تغییر در برآوردهای حسابداری و اشتباهات را بکار گیرد.

7. بندهای ۱۱ و ۱۲ استاندارد بین المللی حسابداری منابع الزامات و رهنمودهای معتبری را مشخص میکند که مدیریت باید برای تعیین رویه های حسابداری یک قلم که استاندارد حسابداری دیگری بطور مشخص برای آن کاربرد ندارد، مورد استفاده قرار دهد. با توجه به بندهای ۹ و ۱۰ زیر این استاندارد واحد تجاری را را از بکارگیری بندهای مذکور برای رویه های حسابداری مربوط به شناخت و اندازه گیری داراییهای اکتشاف و ارزیابی، معاف می‌کند.

اندازه گیری داراییهای اکتشاف و ارزیابی

اندازه گیری در زمان شناخت
8. داراییهای اکتشاف و ارزیابی باید به بهای تمام شده اندازه گیری شود.

عناصر بهای تمام شده داراییهای اکتشاف و ارزیابی
9. واحد تجاری به منظور مشخص کردن مخارجی که به عنوان داراییهای اکتشاف و ارزیابی شناسایی می‌شوند، باید یک رویه حسابداری تعیین کند و در بکارگیری آن رویه ثبات داشته باشد. در تعیین این رویه واحد تجاری به درجه ارتباط مخارج با کشف منابع معدنی معین توجه میکند موارد زیر نمونه مخارجی است که میتواند در اندازه گیری اولیه داراییهای اکتشاف و ارزیابی منظور شود این فهرست شامل تمام موارد نیست:
الف. تحصيل حقوق اکتشاف
ب. مطالعات نقشه برداری زمین شناسی ژئوشیمی و ژئوفیزیک
پ. حفاری اکتشافی
ت. گودبرداری؛
ث. نمونه برداری؛ و
ج. فعالیتهای مربوط به ارزیابی امکان سنجی فنی و موفقیت تجاری استخراج منابع معدنی.

10. مخارج مربوط به توسعه منابع معدنی نباید به عنوان داراییهای اکتشاف و ارزیابی شناسایی شود. چارچوب و استاندارد بین المللی حسابداری ۳۸ داراییهای نامشهود رهنمود شناخت داراییهای ناشی از توسعه را ارائه کرده است.

11. طبق استاندارد بین المللی حسابداری ۳۷ ذخایر بدهیهای احتمالی و داراییهای احتمالی واحد تجاری هر گونه تعهدات برچیدن و بازسازی را که در یک دوره معین در نتیجه اکتشاف و ارزیابی منابع معدنی متحمل می‌شود، شناسایی می‌کند.

اندازه گیری پس از شناخت
12. واحد تجاری پس از شناخت باید مدل بهای تمام شده یا مدل تجدید ارزیابی را برای داراییهای اکتشاف و ارزیابی بکار گیرد. چنانچه مدل تجدید ارزیابی مدل مندرج در استاندارد بین المللی حسابداری ۱۶ املاک ماشین آلات و تجهیزات، با مدل مندرج در استاندارد بین المللی حسابداری (۳۸) بکار گرفته شود باید با طبقه بندی داراییها سازگار باشد به بند ۱۵ مراجعه شود).

تغییر در رویه های حسابداری
13. چنانچه تغییر در روبه های حسابداری مربوط به مخارج اکتشاف و ارزیابی صورتهای مالی را بدون کاهش قابلیت اتکا، در جهت نیازهای تصمیم گیری اقتصادی استفاده کنندگان مربوط تر کند یا بدون کاهش مربوط بودن آنها را در جهت نیازهای مزبور قابل انکاتر نماید ممکن است واحد تجاری رویه های حسابداری خود را تغییر دهد. واحد تجاری باید با استفاده از معیارهای مندرج در استاندارد بین المللی حسابداری ۸ درباره مربوط بودن و قابل اتکا بودن قضاوت کند.

14. واحد تجاری به منظور توجیه تغییر در روبه های حسابداری مربوط به مخارج اکتشاف و ارزیابی باید نشان دهد که تغییر مزبور صورتهای مالی را به احراز معیارهای مندرج در استاندارد بین المللی حسابداری ۸ نزدیکتر میکند اما ضرورتی ندارد که این تغییر با آن معیارها مطابقت کامل داشته باشد.

ارائه

طبقه بندی داراییهای اکتشاف و ارزیابی
15. واحد تجاری باید داراییهای اکتشاف و ارزیابی را با توجه به ماهیت داراییهای تحصیل شده به داراییهای مشهود و نامشهود طبقه بندی کند و این طبقه بندی را بطور یکنواخت بکار گیرد.

16. برخی داراییهای اکتشاف و ارزیابی به عنوان دارایی نامشهود تلقی میشوند مانند حقوق حفاری در صورتی که برخی دیگر حفاری تا میزانی که دارایی مشهود برای ایجاد دارایی نامشهود بکار گرفته می‌شود، استهلاک آن به عنوان بخشی از بهای تمام شده دارایی نامشهود منظور میشود. با این وجود استفاده از دارایی مشهود برای ایجاد یک دارایی نامشهود موجب تبدیل دارایی مشهود به دارایی نامشهود نمی‌شود.

تجدید طبقه بندی داراییهای اکتشاف و ارزیابی

17. هرگاه امکان سنجی فنی و موفقیت تجاری استخراج منابع معدنی قابل اثبات نباشد طبقه بندی دارایی اکتشاف و ارزیابی، نباید به صورت دارایی ادامه یابد. داراییهای اکتشاف و ارزیابی باید قبل از تجدید طبقه بندی بابت کاهش ارزش ارزیابی شوند و هرگونه زبان کاهش ارزش شناسایی شود.

کاهش ارزش

شناخت و اندازه گیری
18. در صورتی که واقعیتها و شرایط موجود نشان دهد که ممکن است مبلغ دفتری داراییهای اکتشاف و ارزیابی بیش از مبلغ بازیافتنی آنها باشد. داراییهای اکتشاف و ارزیابی باید بابت کاهش ارزش ارزیابی شوند. اگر واقعیتها و شرایط موجود نشان دهد که مبلغ دفتری بیش از مبلغ بازیافتنی است واحد تجاری باید به استثنای مواردی که در بند ۲۱ زیر درج شده است. طبق استاندارد بین المللی حسابداری ۳۶ هر گونه زبان کاهش ارزش را اندازه گیری ارائه و افشا کند.

19. تنها برای مقاصد داراییهای اکتشاف و ارزیابی بند ۲۰ این استاندارد باید به جای بندهای ۸ تا ۱۷ استاندارد بین المللی حسابداری ۳۶ هنگام تشخیص داراییهای اکتشاف و ارزیابی که ممکن است کاهش ارزش داشته باشند بکار گرفته شود. بند ۲۰ از اصطلاح داراییها" استفاده می‌کند، اما این اصطلاح را برای داراییهای جداگانه اکتشاف و ارزیابی با یک واحد مولد نقد بطور یکسان بکار می‌گیرد.

20. یک یا چند مورد از واقعیتها و شرایط زیر بیانگر آن است که واحد تجاری باید داراییهای اکتشاف و ارزیابی را بابت کاهش ارزش آزمون کند این فهرست، جامع نیست)
الف. مدت زمانی که واحد تجاری حق اکتشاف در حوزه ای معین را دارد طی دوره منقضی شده باشد یا در آینده نزدیک منقضی شود و تمدید آن مورد انتظار نباشد.
ب. در مورد مخارج اساسی اکتشاف و ارزیابی بیشتر برای منابع معدنی در حوزه ای معین بودجه بندی و برنامه ریزی نشده باشد.
پ. اکتشاف و ارزیابی منابع معدنی در حوزه ای معین منجر به کشف مقادیر مقرون به صرفه منابع معدنی نشده باشد و واحد تجاری قصد توقف چنین فعالیتهایی در آن حوزه را داشته باشد.
ت. داده های کافی وجود داشته باشد که نشان دهد علیرغم اینکه احتمال بازیافت مخارج توسعه در حوزه ای معین وجود دارد، بازیافت کامل مبلغ دفتری داراییهای اکتشاف و ارزیابی از محل توسعه موفقیت آمیز یا فروش، بعید است.

در هر یک از این موارد یا موارد مشابه واحد تجاری باید آزمون کاهش ارزش را طبق استاندارد بین المللی حسابداری ۳۶ انجام دهد. طبق استاندارد بین المللی حسابداری ۳۶ هر گونه زبان کاهش ارزش به عنوان هزینه شناسایی می‌شود.

تعیین سطحی که داراییهای اکتشاف و ارزیابی در آن سطح بابت کاهش ارزش ارزیابی می‌شوند

21. واحد تجاری باید برای تخصیص داراییهای اکتشاف و ارزیابی به واحدها یا گروه واحدهای مولد نقد یک رویه حسابداری با هدف ارزیابی کاهش ارزش آن داراییها تعیین کند هر واحد یا گروه واحدهای مولد نقد که دارایی اکتشاف و ارزیابی به آن تخصیص می‌یابد، نباید بزرگتر از قسمت عملیاتی تعیین شده طبق استاندارد بین المللی گزارشگری مالی ۸ قسمتهای عملیاتی باشد.

22. سطح تعیین شده توسط واحد تجاری برای مقاصد آزمون کاهش ارزش داراییهای اکتشاف و ارزیابی می‌تواند یک یا چند واحد مولد نقد را در بر گیرد.

افشا

23. واحد تجاری باید اطلاعاتی افشا کند که مبالغ شناسایی شده ناشی از اکتشاف و ارزیابی منابع معدنی در صورتهای مالی را مشخص نماید و درباره آنها توضیح دهد.

24. طبق بند ۲۳ واحد تجاری باید موارد زیر را افشا کند:
الف. رویه های حسابداری در خصوص مخارج اکتشاف و ارزیابی شامل شناخت داراییهای اکتشاف و ارزیابی
ب. مبالغ داراییها، بدهیها درآمدها و هزینه ها و جریانهای نقدی عملیاتی و سرمایه گذاری ناشی از اکتشاف و ارزیابی منابع معدنی.

 
25. واحد تجاری باید داراییهای اکتشاف و ارزیابی را به عنوان یک طبقه جدا در داراییها در نظر بگیرد و موارد افشای الزامی طبق استانداردهای بین المللی حسابداری ۱۶ یا ۳۸ را متناسب با نحوه طبقه بندی داراییها رعایت کند.

تاریخ اجرا

26. واحد تجاری باید الزامات این استاندارد را برای دوره های سالانه ای که از اول ژانویه سال ۲۰۰۶ یا پس از آن شروع می‌شود، بکار گیرد. بکارگیری پیش از موعد توصیه میشود. اگر واحد تجاری این استاندارد را پیش از موعد بکار گیرد، باید این موضوع را افشا کند.
26 الف. این بند اشاره به اصلاحاتی دارد که هنوز لازم الاجرا نشده است و بنابراین در این ویرایش درج نشده است.

شرایط گذار

27. در صورتی که بکارگیری الزام خاص بند ۱۸ در خصوص اطلاعات مقایسه ای مربوط به دوره های سالانه ای که قبل از اول ژانویه سال ۲۰۰۶ شروع میشود غیر عملی باشد واحد تجاری باید این موضوع را افشا کند. استاندارد بین المللی حسابداری ۸ واژه غیر عملی را توضیح می‌دهد.

پیوست الف
اصطلاحات تعریف شده
این پیوست. بخش جدانشدنی این استاندارد بین المللی گزارشگری مالی است.

دارایی های اکتشاف و ارزیابی : مخارج اکتشاف و ارزیابی شناسایی شده به عنوان دارایی طبق رویه های حسابداری واحد تجاری

مخارج اکتشاف و ارزیابی : مخارجی که واحد تجاری پیش از قابل اثبات شدن امکان سنجی فنی و موفقیت تجاری استخراج منابع معدنی در ارتباط با اکتشاف و ارزیابی منابع معدنی تحمل می‌کند.

اکتشاف و ارزیابی منابع معدنی : جستجوی منابع معدنی شامل زغال سنگ، نفت، گاز طبیعی و منابع مشابهی که احیا شونده نیستند، پس از آنکه واحد تجاری حقوق قانونی اکتشاف در حوزه ای خاص را به دست می‌آورد و همچنین، تعیین امکان سنجی فنی و موفقیت تجاری استخراج منابع معدنی

منبع مطالب : سازمان حسابرسی