باب اول

‌تجار و معاملات تجارت

ماده 1 :تاجر کسي است که شغل معمولي خود را معاملات تجارتي قرار بدهد.

ماده 2 : معاملات تجارتي از قرار ذيل است:

1) خريد يا تحصيل هر نوع مال منقول بقصد فروش يا اجاره اعم از اينکه تصرفاتي در آن شده يا نشده باشد.

2) تصدي به حمل و نقل از راه خشکي يا آب يا هوا بهر نحوي که باشد.

3) هر قسم عمليات دلالي يا حق‌العمل‌ کاري (‌کميسيون) و يا عاملي و همچنين تصدي بهر نوع تأسيساتي که براي انجام بعضي امور ايجاد ‌ميشود از قبيل تسهيل معاملات ملکي يا پيدا کردن خدمه يا تهيه و رسانيدن ملزومات و غيره.

4) تأسيس و به کار انداختن هر قسم کارخانه مشروط بر اينکه براي رفع حوائج شخصي نباشد.

5) تصدي بعمليات حراجي.

6) تصدي بهر قسم نمايشگاههاي عمومي.

7) هر قسم عمليات صرافي و بانکي.

8) معاملات برواتي اعم از اينکه بين تاجر يا غير تاجر باشد.

9) عمليات بيمه بحري و غير بحري

10) کشتي‌ سازي و خريد و فروش کشتي و کشتيراني داخلي يا خارجي و معاملات راجعه به آنها.

ماده 3 :معاملات ذيل باعتبار تاجر بودن متعاملين يا يکي از آنها تجارتي محسوب ميشود:
1) کليه معاملات بين تجار و کسبه و صرافان و بانکها.
2) کليه معاملاتي که تاجر يا غير تاجر براي حوائج تجارتي خود مينمايد.
3) کليه معاملاتيکه اجزاء يا خدمه يا شاگرد تاجر براي امور تجارتي ارباب خود مينمايد.
4) کليه معاملات شرکت هاي تجارتي.

ماده 4 : معاملات غير منقول به هيچ وجه تجارتي محسوب نميشود.

ماده 5 : کليه معاملات تجار تجارتي محسوب است مگر اينکه ثابت شود معامله مربوط بامور تجارتي نيست.